Zondag, 5 november 2017
Afscheid !
Voor we de bus namen naar Quichinche spraken we nog een uurtje af met Norma in Otavalo.Heel onze dag stond in het teken van afscheid nemen.
Morgen is er nog het afscheid in de school met de kinderen. Daarna vertrekken we naar Quito naar de luchthaven.
We zijn heel dankbaar voor deze fantastische ervaring !!!
Zaterdag, 4 november 2017
We bezochten vandaag 'el parque del condor', een soort reservaat met vogels uit de Andes. De (Hollandse) directeur gaf ook een vogelshow. Een leuke voormiddag.
Terug thuis aten we met een groot deel van de familie.
Daarna trokken wij terug even het centrum in.
's Avonds nog een interessant gesprek gehad over de school, de problemen en de politiek met Monica en Pato. Het is hier echt niet altijd simpel 'leven'.
Met zoveel familie is de tafel te klein...
Al wachtend op klanten, nog vlug wat borduren...
Hoe krijgen ze dit ooit allemaal verkocht ?
Grote opruim op de ponchomarkt.
Allerlei soorten kruiden....
De bussen zijn hier privé en hebben velerlei kleuren en decoraties.
Bij kleine winkeltjes (zoals hierboven) moet je bellen en dan aan de tralies zeggen wat je wil kopen. En zo zijn er enorm veel.
Vrijdag, 3 november 2017
Een dagje naar de Pacifische Oceaan. Dit betekent : 4 uur heen rijden, 3 uur daar zijn, 5 uur terug naar huis rijden.
Enkele beelden van onderweg :
Bananenboom
Enkele beelden van aan de kust :
Donderdag, 2 november 2017
Alles stond vandaag in het teken van Allerzielen. Deze dag is hier belangrijker dan Allerheiligen. Duizenden (echt waar, wat een drukte !) trokken naar het kerkhof. De mestiezen doen het een beetje zoals bij ons met bloemen en versiering. Wel apart zijn de kaartjes die ze schrijven voor hun overledenen.
Bij de indigena's is het een heel andere cultuur : zij brengen voedsel mee en eten en drinken dit samen, zittend op het graf, vaak met de hele familie. Ze blijven daar een 4-tal uurtjes.
kraampjes met grafversieringen
op weg naar het kerkhof
zelfs muziek werd er gemaakt voor de overledene
Woensdag, 1 november 2017
Om 5.00 maakten we ons klaar om een daguitstap te maken naar Mitad del Mundo (de evenaar). Hiervoor moesten wij 3 bussen nemen (en later weer terug natuurlijk) Daar we dit alleen deden, moesten we in het drukke Quito wel eens de hulp inroepen van een vriendelijke politieagent.
We begonnen met een soort Bokrijk...
een oud huisje uit de Amazone
een oud huisje uit de Sierra ( bergen)
een oud huisje uit de Costa (kust)
We bezochten er ook een cacaomuseum.
Met de handen in het noorden en de benen in het zuiden.
Evenwichtsoefening op de evenaar !
Van boven op de toren ...
In de toren kon je proefjes doen in verband met magnetisme.
Beelden van onderweg...
Dinsdag, 31 oktober 2017
Vrijaf vandaag dus maakten we een uitstap naar El Angél (een natuurreservaat) en daarna naar Tulcan (een artistiek kerkhof)
Prachtige creaties op dit kerkhof.
Talloze kraampjes deze dagen bij de ingang van het kerkhof.
Het traditionele wa-wa-brood dat samen met colada morada gegeten wordt.
Zagen we hier toch wel 'manneke pis'
Maandag, 30 oktober 2017
Vandaag op school de vriendschapsband met de kinderen weer stevig aangehaald. We zijn geen vreemden meer voor hen. Ze vertellen tegen ons, vragen om hulp, spelen met ons, geven ons knuffels.
Mariuxi was aan het leren over de provincie Imbabura.
Hun voedingsdriehoek : vergelijk eens !
een jongenskop, ja echt ...
Slechts 13 kleuters zitten hier op school.
Tupac fier op zijn werkstuk.
Na schooltijd deden we nog 2 activiteiten met de leerkrachten uit de gids van VVOB . kijkwijzer en reflectievragen. Het was weer boeiend.
In de late namiddag hadden we afgesproken met Norma, die niet meer op de school werkt nu. Onze uitstap naar El Lechero viel letterlijk in het water. (Jammer dat telkens als we tijd hebben om een uitstap te doen de regen ook meegaat en de uitstap dus mislukt of wegvalt.) In plaats van El Lechero zijn we naar het meer van San Pablo gegaan. Mooi. Tegen de avond klaarde het nog heel even op.
wachten op de bus....
zonsondergang vanuit de bus
Zondag 29 oktober 2017
Zondag = familiedag !!!
Met 5 volgeladen auto's reden we naar Ibarra naar een sportcomplex. Daar speelden we in 2 familieploegen een vreedzame voetbalmatch. Het aantal lachbuien was niet te tellen. Gezamenlijk aten we daarna kippensoep, gekookte aardappelen of frieten met kip en een slaatje in een 'asadero'.
Voldaan keerden we tegen 16.00 naar huis. Wij maakten daarna nog alleen een wandeling naar het centrum van Otavalo. Morgen weer werkendag, want het is gewoon school.
Zoals je ziet is een pick-up handig voor de rolstoel van mammie
Zie je de hartvorm in de vulkaan ?
's Avonds spelen vele jongeren samen op de sportpleinen.
De kleinere kinderen genieten met hun mama's in de speeltuin.
de typische kleurrijke felicitatietaarten bij een bakker
Zaterdag 28 oktober 2017
Voortaan tikken we onze avonturen bovenaan in zodat jullie niet te veel moeten scrollen. We worden slimmer :)
Vandaag trokken we eerst naar de dierenmarkt, gevolgd door een bezoek aan een nieuwe supermoderne overdekte markthal. En dan konden we ons hart ophalen op de wereldberoemde ponchomarkt.
ingewanden van varkens
Na de ponchomarkt namen we een taxi naar Quichinche (naar het ouderlijk huis van Monica) om de verjaardag van Patty (de dochter van Monica) te vieren met heel veel familie. We kregen de lievelingskost van Patty voorgeschoteld en speelden daarna met z'n allen BINGO. Er waren zelfs prijsjes te winnen. Na de bingo keken we toe bij een kaartspel. De dag eindigde met een taart en een kopje thee.
Maandag 23 oktober 2017
Wij werden gisteren na een lange vlucht (oef) aan de luchthaven opgehaald door Monica, haar man Pato en Teresa. Een zeer blij weerzien.
Eenmaal thuis in Otavalo zijn wij doodop om 20.00 (bij jullie 3.00 ) gaan slapen.
Na een vrij rusteloze nacht (tijdsverschil, blaffende honden , toeterende auto's, muziek bij de buren ) staan we nu klaar om naar school te vertrekken.
Maandag, vervolg :
We bezochten eerst de grootste kinderen. Ze werkten aan een paneel over de vrede : PAZ .
Hier zie je deze kinderen aan het werk.
Speeltijd
Na de speeltijd volgde een officieel onthaal. Plechtig samen het volkslied zingen.
Toespraken door Monica, Teresa en Pato.
Uiteraard kregen we de nodige attenties en knuffels.
Er werd ook een lied gezongen.
De 'bellenblazers' die wij aan de kinderen gaven, waren een groot succes. Apetrots waren ze !
Er werd werk gemaakt van welkomstversiering voor ons.
Hierna vergaderden we samen met Monica en Teresa en maakten we een planning op voor de komende veertien dagen.
Bij het almuerzo (= namiddageten ) kregen we een traditionele feestsoep voorgeschoteld waarin bij hen een cavia dreef. Cavia's (cuy noemt men dat hier , uitgesproken als koei) zijn immers een delicatesse in Ecuador. Daarna kwam nog een bord met aardappelen, rijst en vis.
Na deze copieuze maaltijd en de vaat namen we de bus naar Cotacachi waar we nog wat lederwinkeltjes bezochten.
Dinsdag, 24 oktober 2017
Op school converseerden we vandaag met de leerkrachten over 'privileges ' , een activiteit uit de gids die we uittesten voor VVOB.
Het werd een zeer interessant gesprek.
Enkele beschouwingen van de situatie in Ecuador :
- als je als meisje geboren wordt, word je met verplichtingen geboren, in tegenstelling tot jongens
- vrouwen verdienen sowieso minder dan mannen ook al doen ze hetzelfde werk
- ook al heeft een vrouw hogere diploma's zal een man eerder het werk krijgen
- verschillen tussen jongen/meisje worden vanaf heel klein in de familie bepaald
- indigena's krijgen meer privileges dan de mestiezen : voortvloeiend uit de geschiedenis beschouwt
men hen als 'arm' en hebben ze medelijden waardoor hen sneller bv. geld geleend wordt
- ............
In het gesprek kwam verder aan bod dat Ecuador aan het evolueren is (dit merken wij ook op) maar
dat er nog veel werk is. Er is reeds betere communicatie (vrijwel iedereen heeft internet) , betere technologie maar de samenleving moet toch nog meer openheid tonen bv. op vlak van seksualiteit.
Ouders zouden meer tijd moeten maken voor hun kinderen, met hun kinderen bezig zijn, samen met hen eten en praten in plaats van hen voor tv te zetten... Is dit soms ook herkenbaar bij ons ?
Verder trokken we vandaag Otavalo in waarvan volgende foto's de sfeer weergeven.
Woensdag, 25 oktober 2017
Vandaag deden we op school de activiteit 'een typische dag in jouw leven' . We gingen dus het leven van een dag van een kind uit België vergelijken met een dag uit hun leven. Bij de dagindeling kleurden zij het slapen zwart, het eten geel, zich wassen groen, tijd op school paars of roos, onderweg grijs , vrije tijd rood, klusjes of ouders helpen blauw . Nadien vergeleken we dit met een typische dag uit het leven van een kind uit België . We ontdekten verschillen en gelijkenissen. Wonder boven wonder verliep de activiteit zeer rustig en goed. Wij hadden vooraf onze bedenkingen omdat we moesten werken met een groep kinderen die toch vrij mentaal beperkt zijn. We leerden van juf Patty hoe we elk kind individueel hierin konden begeleiden. Ook een leermoment voor ons. Geslaagd !!!
Juf Patty is vandaag jarig. Daarom kreeg iedereen een feestbord .
De kleuters aan het spelen.
Met iedereen zijn we dikke vrienden.
Het feestbord !
vervolg woensdag : namiddag Rond 15.00 vertrokken we voor een wandeling naar de waterval van Peguche met Monica. Onderweg begon het te regenen. Dat is Ecuador : de ene moment stralende zon en een kwartier later heb je je regenjas nodig. Toch een mooie wandeling. Verder spreken de foto's voor zich.
een nederzetting van de Noord-Amerikaanse indianen
de stammen van de eucalyptusbomen
de jonge eucalyptusplantjes hebben een blauwige kleur
de zonnewijzer van de inca's
oude woningen van indigena's in opbouw voor toerisme
dit meneertje stond samen met honden zijn 2 koeien te hoeden
(de koeien stonden aan de andere kant van de spoorweg :) )
Donderdag, 26 oktober 2017
Jammer, voor Greet is de dag niet goed begonnen. Deze nacht verscheidene keren moeten overgeven. Ze voelde zich helemaal niet lekker. De beste remedie was in bed blijven en rusten. Voor de tweede maal moest ze het pannenkoeken bakken missen.
In de school heb ik eerst geholpen bij de groep van de oudste kinderen. Individueel werd er gewerkt: een coördinatieoefening, woorden uitknippen die met bepaalde beginletters moesten beginnen, de Ecuadoraanse vlag inkleuren en met gegeven woorden een correcte zin maken.
Dan kwam voor deze groep een spannend moment; meehelpen pannenkoeken bakken. Wat wachtten ze allen hun beurt af om iets te mogen doen. Versteld stond ik hoe ze elkander hielpen.
Fier dat ze waren!
Tijdens het bakken liep het water al uit hun mond. Gesmuld dat ze hebben!
Na de speeltijd heb ik een Engelse les gevolgd, gegeven door een Duits meisje, Sofie en daarna nog de wiskundeles. Wij maar materiaal zoeken om te tellen. Met erwten kan het even goed.
In de namiddag ben ik met Monica en haar man naar hun andere huis gereden. Ze hadden nog wat werk te doen in de tuin. Dus,... heb ik de handen ook maar mee uit de mouwen gestoken. Ondertussen kon Greet verder rusten.
Hopelijk voelt ze zich morgen al wat beter. Toi, toi.
Vrijdag, 27 oktober 2017
Gelukkig voelde Greet zich vandaag al iets beter en is ze toch mee naar de school kunnen gaan. Op het programma stond het klaarmaken van 'Colada morada'. Een typisch drankje uit Ecuador, gemaakt van maïsmeel, fruit en kruiden, dat samen met brood gegeten wordt met Allerzielen. Enkele bereidwillige ouders kwamen een handje toesteken bij het maken van het deeg. Daarna hebben de kinderen en wij allerlei vormen/figuurtjes gemaakt. Na een half uurtje in de oven, was het brood klaar.
In de namiddag hebben we, in de gietende regen, een bezoek gebracht aan San Antonio, bekend om zijn houtsnijwerken.
Kunstwerken gerecycleerd uit fietsonderdelen.